21 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Почнувањето на заедничките полициски патроли меѓу македонската и српската полиција во Охрид не треба да се гледа само како туристичка новина или техничка соработка за безбедност. Напротив, оваа појава заслужува критичка анализа низ призма на актуелните политички и идеолошки процеси во регионот – особено концептот на т.н. „Српски свет“, кој претставува современа верзија на великосрпските аспирации во нова форма и со нови средства.
Официјалното објаснување на македонските власти е дека заедничките патроли се со цел подобрување на безбедноста на туристите – особено српските, кои се во значаен број во Охрид. Сепак, ваквите оправдувања се површни ако не се земе предвид поширокиот контекст. Зошто, на пример, слични аранжмани нема со Албанија, Бугарија или Турција – земји од кои исто така доаѓаат туристи во Македонија?
Вистинскиот проблем е симболиката и потенцијалните импликации на присуството на странски униформирани службеници – макар и без оружје и официјални овластувања – на територија на суверена држава. Секој чекор кој води кон нормализација на присуство на странски безбедносни сили треба да биде предмет на широка јавна дебата, а не административна одлука помеѓу министерства.
Во изминатите години, режимот во Белград предводен од Александар Вучиќ, активно го промовира концептот на „Српски свет“ – кој, иако претставен како културна и економска интеграција, суштински има политичко-безбедносни аспекти. Тој модел се заснова на идејата дека Србија има легитимно право и обврска да се грижи за сите Срби во регионот – каде и да живеат – што е многу слично на реториката што Русија ја користеше во однос на Крим и источна Украина.
Заедничките патроли во Охрид – симболичен град за македонската културна и историска самобитност – не може да се издвојат од оваа идеолошка матрица. Присуството на српски полицајци, колку и да е формално ограничено, е силна симболичка порака: „ние сме тука, и ќе бидеме тука“.
Соработка меѓу држави во областа на безбедноста е нормална пракса – но кога таа соработка се реализира на начин кој поттикнува асиметричен однос, тогаш таа не е неутрална. Македонија, иако формално рамноправен партнер во оваа „соработка“, де факто испраќа порака на подреденост со тоа што дозволува странски униформи на своја територија.
Притоа, Владата се повикува на безбедносни потреби на српските туристи, како да станува збор за ризик од „непријателска средина“. Тоа реторички ги става граѓаните на Македонија во позиција на потенцијален проблем за кој треба странска помош – што е срамен и неодговорен пристап.
Македонија има историска должност да внимава на својата независност и суверенитет – не само на хартија, туку и во пракса, на секој чекор. Заедничките патроли со Србија можеби изгледаат како техничка мерка, но нивната политичка тежина е далеку поголема.
Ова е уште еден пример за тоа како „Српскиот свет“ не мора да влезе со тенкови – доволно е да влезе со униформирани симболи на „пријателство“, додека вистинската моќ и контрола полека се префрлаат.
Македонија мора будно да го чува својот суверенитет. И да праша – кому навистина му служи ова „пријателство“?
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
21 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Почнувањето на заедничките полициски патроли меѓу македонската и српската полиција во Охрид не треба да се гледа само како туристичка новина или техничка соработка за безбедност. Напротив, оваа појава заслужува критичка анализа низ призма на актуелните политички и идеолошки процеси во регионот – особено концептот на т.н. „Српски свет“, кој претставува современа верзија на великосрпските аспирации во нова форма и со нови средства.
Официјалното објаснување на македонските власти е дека заедничките патроли се со цел подобрување на безбедноста на туристите – особено српските, кои се во значаен број во Охрид. Сепак, ваквите оправдувања се површни ако не се земе предвид поширокиот контекст. Зошто, на пример, слични аранжмани нема со Албанија, Бугарија или Турција – земји од кои исто така доаѓаат туристи во Македонија?
Вистинскиот проблем е симболиката и потенцијалните импликации на присуството на странски униформирани службеници – макар и без оружје и официјални овластувања – на територија на суверена држава. Секој чекор кој води кон нормализација на присуство на странски безбедносни сили треба да биде предмет на широка јавна дебата, а не административна одлука помеѓу министерства.
Во изминатите години, режимот во Белград предводен од Александар Вучиќ, активно го промовира концептот на „Српски свет“ – кој, иако претставен како културна и економска интеграција, суштински има политичко-безбедносни аспекти. Тој модел се заснова на идејата дека Србија има легитимно право и обврска да се грижи за сите Срби во регионот – каде и да живеат – што е многу слично на реториката што Русија ја користеше во однос на Крим и источна Украина.
Заедничките патроли во Охрид – симболичен град за македонската културна и историска самобитност – не може да се издвојат од оваа идеолошка матрица. Присуството на српски полицајци, колку и да е формално ограничено, е силна симболичка порака: „ние сме тука, и ќе бидеме тука“.
Соработка меѓу држави во областа на безбедноста е нормална пракса – но кога таа соработка се реализира на начин кој поттикнува асиметричен однос, тогаш таа не е неутрална. Македонија, иако формално рамноправен партнер во оваа „соработка“, де факто испраќа порака на подреденост со тоа што дозволува странски униформи на своја територија.
Притоа, Владата се повикува на безбедносни потреби на српските туристи, како да станува збор за ризик од „непријателска средина“. Тоа реторички ги става граѓаните на Македонија во позиција на потенцијален проблем за кој треба странска помош – што е срамен и неодговорен пристап.
Македонија има историска должност да внимава на својата независност и суверенитет – не само на хартија, туку и во пракса, на секој чекор. Заедничките патроли со Србија можеби изгледаат како техничка мерка, но нивната политичка тежина е далеку поголема.
Ова е уште еден пример за тоа како „Српскиот свет“ не мора да влезе со тенкови – доволно е да влезе со униформирани симболи на „пријателство“, додека вистинската моќ и контрола полека се префрлаат.
Македонија мора будно да го чува својот суверенитет. И да праша – кому навистина му служи ова „пријателство“?
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
21 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Почнувањето на заедничките полициски патроли меѓу македонската и српската полиција во Охрид не треба да се гледа само како туристичка новина или техничка соработка за безбедност. Напротив, оваа појава заслужува критичка анализа низ призма на актуелните политички и идеолошки процеси во регионот – особено концептот на т.н. „Српски свет“, кој претставува современа верзија на великосрпските аспирации во нова форма и со нови средства.
Официјалното објаснување на македонските власти е дека заедничките патроли се со цел подобрување на безбедноста на туристите – особено српските, кои се во значаен број во Охрид. Сепак, ваквите оправдувања се површни ако не се земе предвид поширокиот контекст. Зошто, на пример, слични аранжмани нема со Албанија, Бугарија или Турција – земји од кои исто така доаѓаат туристи во Македонија?
Вистинскиот проблем е симболиката и потенцијалните импликации на присуството на странски униформирани службеници – макар и без оружје и официјални овластувања – на територија на суверена држава. Секој чекор кој води кон нормализација на присуство на странски безбедносни сили треба да биде предмет на широка јавна дебата, а не административна одлука помеѓу министерства.
Во изминатите години, режимот во Белград предводен од Александар Вучиќ, активно го промовира концептот на „Српски свет“ – кој, иако претставен како културна и економска интеграција, суштински има политичко-безбедносни аспекти. Тој модел се заснова на идејата дека Србија има легитимно право и обврска да се грижи за сите Срби во регионот – каде и да живеат – што е многу слично на реториката што Русија ја користеше во однос на Крим и источна Украина.
Заедничките патроли во Охрид – симболичен град за македонската културна и историска самобитност – не може да се издвојат од оваа идеолошка матрица. Присуството на српски полицајци, колку и да е формално ограничено, е силна симболичка порака: „ние сме тука, и ќе бидеме тука“.
Соработка меѓу држави во областа на безбедноста е нормална пракса – но кога таа соработка се реализира на начин кој поттикнува асиметричен однос, тогаш таа не е неутрална. Македонија, иако формално рамноправен партнер во оваа „соработка“, де факто испраќа порака на подреденост со тоа што дозволува странски униформи на своја територија.
Притоа, Владата се повикува на безбедносни потреби на српските туристи, како да станува збор за ризик од „непријателска средина“. Тоа реторички ги става граѓаните на Македонија во позиција на потенцијален проблем за кој треба странска помош – што е срамен и неодговорен пристап.
Македонија има историска должност да внимава на својата независност и суверенитет – не само на хартија, туку и во пракса, на секој чекор. Заедничките патроли со Србија можеби изгледаат како техничка мерка, но нивната политичка тежина е далеку поголема.
Ова е уште еден пример за тоа како „Српскиот свет“ не мора да влезе со тенкови – доволно е да влезе со униформирани симболи на „пријателство“, додека вистинската моќ и контрола полека се префрлаат.
Македонија мора будно да го чува својот суверенитет. И да праша – кому навистина му служи ова „пријателство“?
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
21 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Почнувањето на заедничките полициски патроли меѓу македонската и српската полиција во Охрид не треба да се гледа само како туристичка новина или техничка соработка за безбедност. Напротив, оваа појава заслужува критичка анализа низ призма на актуелните политички и идеолошки процеси во регионот – особено концептот на т.н. „Српски свет“, кој претставува современа верзија на великосрпските аспирации во нова форма и со нови средства.
Официјалното објаснување на македонските власти е дека заедничките патроли се со цел подобрување на безбедноста на туристите – особено српските, кои се во значаен број во Охрид. Сепак, ваквите оправдувања се површни ако не се земе предвид поширокиот контекст. Зошто, на пример, слични аранжмани нема со Албанија, Бугарија или Турција – земји од кои исто така доаѓаат туристи во Македонија?
Вистинскиот проблем е симболиката и потенцијалните импликации на присуството на странски униформирани службеници – макар и без оружје и официјални овластувања – на територија на суверена држава. Секој чекор кој води кон нормализација на присуство на странски безбедносни сили треба да биде предмет на широка јавна дебата, а не административна одлука помеѓу министерства.
Во изминатите години, режимот во Белград предводен од Александар Вучиќ, активно го промовира концептот на „Српски свет“ – кој, иако претставен како културна и економска интеграција, суштински има политичко-безбедносни аспекти. Тој модел се заснова на идејата дека Србија има легитимно право и обврска да се грижи за сите Срби во регионот – каде и да живеат – што е многу слично на реториката што Русија ја користеше во однос на Крим и источна Украина.
Заедничките патроли во Охрид – симболичен град за македонската културна и историска самобитност – не може да се издвојат од оваа идеолошка матрица. Присуството на српски полицајци, колку и да е формално ограничено, е силна симболичка порака: „ние сме тука, и ќе бидеме тука“.
Соработка меѓу држави во областа на безбедноста е нормална пракса – но кога таа соработка се реализира на начин кој поттикнува асиметричен однос, тогаш таа не е неутрална. Македонија, иако формално рамноправен партнер во оваа „соработка“, де факто испраќа порака на подреденост со тоа што дозволува странски униформи на своја територија.
Притоа, Владата се повикува на безбедносни потреби на српските туристи, како да станува збор за ризик од „непријателска средина“. Тоа реторички ги става граѓаните на Македонија во позиција на потенцијален проблем за кој треба странска помош – што е срамен и неодговорен пристап.
Македонија има историска должност да внимава на својата независност и суверенитет – не само на хартија, туку и во пракса, на секој чекор. Заедничките патроли со Србија можеби изгледаат како техничка мерка, но нивната политичка тежина е далеку поголема.
Ова е уште еден пример за тоа како „Српскиот свет“ не мора да влезе со тенкови – доволно е да влезе со униформирани симболи на „пријателство“, додека вистинската моќ и контрола полека се префрлаат.
Македонија мора будно да го чува својот суверенитет. И да праша – кому навистина му служи ова „пријателство“?
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
21 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Почнувањето на заедничките полициски патроли меѓу македонската и српската полиција во Охрид не треба да се гледа само како туристичка новина или техничка соработка за безбедност. Напротив, оваа појава заслужува критичка анализа низ призма на актуелните политички и идеолошки процеси во регионот – особено концептот на т.н. „Српски свет“, кој претставува современа верзија на великосрпските аспирации во нова форма и со нови средства.
Официјалното објаснување на македонските власти е дека заедничките патроли се со цел подобрување на безбедноста на туристите – особено српските, кои се во значаен број во Охрид. Сепак, ваквите оправдувања се површни ако не се земе предвид поширокиот контекст. Зошто, на пример, слични аранжмани нема со Албанија, Бугарија или Турција – земји од кои исто така доаѓаат туристи во Македонија?
Вистинскиот проблем е симболиката и потенцијалните импликации на присуството на странски униформирани службеници – макар и без оружје и официјални овластувања – на територија на суверена држава. Секој чекор кој води кон нормализација на присуство на странски безбедносни сили треба да биде предмет на широка јавна дебата, а не административна одлука помеѓу министерства.
Во изминатите години, режимот во Белград предводен од Александар Вучиќ, активно го промовира концептот на „Српски свет“ – кој, иако претставен како културна и економска интеграција, суштински има политичко-безбедносни аспекти. Тој модел се заснова на идејата дека Србија има легитимно право и обврска да се грижи за сите Срби во регионот – каде и да живеат – што е многу слично на реториката што Русија ја користеше во однос на Крим и источна Украина.
Заедничките патроли во Охрид – симболичен град за македонската културна и историска самобитност – не може да се издвојат од оваа идеолошка матрица. Присуството на српски полицајци, колку и да е формално ограничено, е силна симболичка порака: „ние сме тука, и ќе бидеме тука“.
Соработка меѓу држави во областа на безбедноста е нормална пракса – но кога таа соработка се реализира на начин кој поттикнува асиметричен однос, тогаш таа не е неутрална. Македонија, иако формално рамноправен партнер во оваа „соработка“, де факто испраќа порака на подреденост со тоа што дозволува странски униформи на своја територија.
Притоа, Владата се повикува на безбедносни потреби на српските туристи, како да станува збор за ризик од „непријателска средина“. Тоа реторички ги става граѓаните на Македонија во позиција на потенцијален проблем за кој треба странска помош – што е срамен и неодговорен пристап.
Македонија има историска должност да внимава на својата независност и суверенитет – не само на хартија, туку и во пракса, на секој чекор. Заедничките патроли со Србија можеби изгледаат како техничка мерка, но нивната политичка тежина е далеку поголема.
Ова е уште еден пример за тоа како „Српскиот свет“ не мора да влезе со тенкови – доволно е да влезе со униформирани симболи на „пријателство“, додека вистинската моќ и контрола полека се префрлаат.
Македонија мора будно да го чува својот суверенитет. И да праша – кому навистина му служи ова „пријателство“?
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден
Љубчо удри по Југославија: Народот гладуваше, а тие копаа аеродроми под земја!
Ненадминливи Понуди Дневно
4.8 (10276 рецензии)
Заштедете 152.00 ден