Проф. Христова: Српската доминација не е корен на македонскиот идентитет
05 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
„Кога се чита денешниот европски извештај за седницата во Брисел, вклучително и барањето за одложена оценка на македонскиот проевропски исчекор, се констатира дека Бугарија, а не Македонија – како што тежнееја да ни пренесат Боцевски и Јолевски – го побарала одлагањето на неговото усвојување, зашто смета дека во извештајот трета земја незаконски се вклучила за да ја сугерира содржината, што за Бугарија претставува негативен знак за европската безбедност.“ – изјави професорката по француски јазик, Дореана Христова, од Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ при УКИМ.
Скопје, 4 јуни 2025 – Последниот европски извештај за состанокот во Брисел предизвика бројни реакции и интерпретации во македонската јавност. Меѓу најгласните беа оние на поранешните функционери Иво Боцевски и Зоран Јолевски, кои се обидоа да го прикажат документот како победа на македонската дипломатија. Но реалноста, кога внимателно се чита текстот на извештајот, се покажува поинаква.
„Дотаму се искриви реалноста што Боцевски и Јолевски си дозволија глорифицирање на македонската дипломатија со сопствени креации на славопојки, место да објаснат дека ни е дадено малку време да се смириме и со ладна глава, без ничии потраги по конфронтации, со аргументи што никому не пречат и не навредуваат, да си ја објасниме реалноста и да ги образложиме фактите“, додава Христова.
Во продолжение, професорката го анализира и сè почесто експлоатираниот предлог на опозицискиот лидер Христијан Мицкоски – во европската комуникација зборот „држава“ да се замени со „нација“. Таа истакнува дека тоа не е само лексичка промена, туку значен контекст кој отвора прашања за историската поврзаност на Македонците со соседните народи.
„Имено, инсистирајќи на македонското долговековно опстојување, Мицкоски бара замена на зборот ,држава‘ со ,нација‘, кои во многу случаи одат заедно, зашто се изградени од висока обединувачка – најчесто унилатерална – свест за заедничко живеење кај народите, која во денешно време добива и мултилатерални ефекти на зближувања.“
Но, таа предупредува дека доколку се прифати вакво толкување, мора и историски прецизно да се објасни дека македонската нација – ако се анализира во етнокултуролошки контекст – многу подолго била поврзана со бугарскиот и грчкиот етнос отколку со српскиот.
„Компактноста на македонското со бугарското и грчкото население доживува најбрутален шок со Балканските и Првата светска војна од 20 век, на што се надоврзува полувековната српска окупација. А тоа зборува дека, поради светските воени проблеми, Македонија станала жртва на туѓи интереси и насилства – посебно поради српската наметната амнезија во однос на повеќевековното дружење со Бугарите и Грците за време на целиот османлиски петвековен период.“
Според Христова, токму поради тоа српското време кај Македонците било исполнето со бројни востанија и конфликти со српските власти, насочени најмногу кон македонските интелектуалци кои го барале своето човеково достоинство и право на национално самоопределување.
Оваа анализа нуди еден пореален, посмирен и историски прецизен поглед на европската позиција кон Македонија – не заради уназадување на интегративните процеси, туку за подобро разбирање на причините поради кои одредени европски партнери реагираат. И токму затоа, како што вели Христова, „време е не за славопојки, туку за трпеливо, разумно и достоинствено објаснување на нашата позиција – аргументирано и без хистерија“.
Последни вести
Проф. Христова: Српската доминација не е корен на македонскиот идентитет
05 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
„Кога се чита денешниот европски извештај за седницата во Брисел, вклучително и барањето за одложена оценка на македонскиот проевропски исчекор, се констатира дека Бугарија, а не Македонија – како што тежнееја да ни пренесат Боцевски и Јолевски – го побарала одлагањето на неговото усвојување, зашто смета дека во извештајот трета земја незаконски се вклучила за да ја сугерира содржината, што за Бугарија претставува негативен знак за европската безбедност.“ – изјави професорката по француски јазик, Дореана Христова, од Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ при УКИМ.
Скопје, 4 јуни 2025 – Последниот европски извештај за состанокот во Брисел предизвика бројни реакции и интерпретации во македонската јавност. Меѓу најгласните беа оние на поранешните функционери Иво Боцевски и Зоран Јолевски, кои се обидоа да го прикажат документот како победа на македонската дипломатија. Но реалноста, кога внимателно се чита текстот на извештајот, се покажува поинаква.
„Дотаму се искриви реалноста што Боцевски и Јолевски си дозволија глорифицирање на македонската дипломатија со сопствени креации на славопојки, место да објаснат дека ни е дадено малку време да се смириме и со ладна глава, без ничии потраги по конфронтации, со аргументи што никому не пречат и не навредуваат, да си ја објасниме реалноста и да ги образложиме фактите“, додава Христова.
Во продолжение, професорката го анализира и сè почесто експлоатираниот предлог на опозицискиот лидер Христијан Мицкоски – во европската комуникација зборот „држава“ да се замени со „нација“. Таа истакнува дека тоа не е само лексичка промена, туку значен контекст кој отвора прашања за историската поврзаност на Македонците со соседните народи.
„Имено, инсистирајќи на македонското долговековно опстојување, Мицкоски бара замена на зборот ,држава‘ со ,нација‘, кои во многу случаи одат заедно, зашто се изградени од висока обединувачка – најчесто унилатерална – свест за заедничко живеење кај народите, која во денешно време добива и мултилатерални ефекти на зближувања.“
Но, таа предупредува дека доколку се прифати вакво толкување, мора и историски прецизно да се објасни дека македонската нација – ако се анализира во етнокултуролошки контекст – многу подолго била поврзана со бугарскиот и грчкиот етнос отколку со српскиот.
„Компактноста на македонското со бугарското и грчкото население доживува најбрутален шок со Балканските и Првата светска војна од 20 век, на што се надоврзува полувековната српска окупација. А тоа зборува дека, поради светските воени проблеми, Македонија станала жртва на туѓи интереси и насилства – посебно поради српската наметната амнезија во однос на повеќевековното дружење со Бугарите и Грците за време на целиот османлиски петвековен период.“
Според Христова, токму поради тоа српското време кај Македонците било исполнето со бројни востанија и конфликти со српските власти, насочени најмногу кон македонските интелектуалци кои го барале своето човеково достоинство и право на национално самоопределување.
Оваа анализа нуди еден пореален, посмирен и историски прецизен поглед на европската позиција кон Македонија – не заради уназадување на интегративните процеси, туку за подобро разбирање на причините поради кои одредени европски партнери реагираат. И токму затоа, како што вели Христова, „време е не за славопојки, туку за трпеливо, разумно и достоинствено објаснување на нашата позиција – аргументирано и без хистерија“.
Последни вести
Проф. Христова: Српската доминација не е корен на македонскиот идентитет
05 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
„Кога се чита денешниот европски извештај за седницата во Брисел, вклучително и барањето за одложена оценка на македонскиот проевропски исчекор, се констатира дека Бугарија, а не Македонија – како што тежнееја да ни пренесат Боцевски и Јолевски – го побарала одлагањето на неговото усвојување, зашто смета дека во извештајот трета земја незаконски се вклучила за да ја сугерира содржината, што за Бугарија претставува негативен знак за европската безбедност.“ – изјави професорката по француски јазик, Дореана Христова, од Филолошкиот факултет „Блаже Конески“ при УКИМ.
Скопје, 4 јуни 2025 – Последниот европски извештај за состанокот во Брисел предизвика бројни реакции и интерпретации во македонската јавност. Меѓу најгласните беа оние на поранешните функционери Иво Боцевски и Зоран Јолевски, кои се обидоа да го прикажат документот како победа на македонската дипломатија. Но реалноста, кога внимателно се чита текстот на извештајот, се покажува поинаква.
„Дотаму се искриви реалноста што Боцевски и Јолевски си дозволија глорифицирање на македонската дипломатија со сопствени креации на славопојки, место да објаснат дека ни е дадено малку време да се смириме и со ладна глава, без ничии потраги по конфронтации, со аргументи што никому не пречат и не навредуваат, да си ја објасниме реалноста и да ги образложиме фактите“, додава Христова.
Во продолжение, професорката го анализира и сè почесто експлоатираниот предлог на опозицискиот лидер Христијан Мицкоски – во европската комуникација зборот „држава“ да се замени со „нација“. Таа истакнува дека тоа не е само лексичка промена, туку значен контекст кој отвора прашања за историската поврзаност на Македонците со соседните народи.
„Имено, инсистирајќи на македонското долговековно опстојување, Мицкоски бара замена на зборот ,држава‘ со ,нација‘, кои во многу случаи одат заедно, зашто се изградени од висока обединувачка – најчесто унилатерална – свест за заедничко живеење кај народите, која во денешно време добива и мултилатерални ефекти на зближувања.“
Но, таа предупредува дека доколку се прифати вакво толкување, мора и историски прецизно да се објасни дека македонската нација – ако се анализира во етнокултуролошки контекст – многу подолго била поврзана со бугарскиот и грчкиот етнос отколку со српскиот.
„Компактноста на македонското со бугарското и грчкото население доживува најбрутален шок со Балканските и Првата светска војна од 20 век, на што се надоврзува полувековната српска окупација. А тоа зборува дека, поради светските воени проблеми, Македонија станала жртва на туѓи интереси и насилства – посебно поради српската наметната амнезија во однос на повеќевековното дружење со Бугарите и Грците за време на целиот османлиски петвековен период.“
Според Христова, токму поради тоа српското време кај Македонците било исполнето со бројни востанија и конфликти со српските власти, насочени најмногу кон македонските интелектуалци кои го барале своето човеково достоинство и право на национално самоопределување.
Оваа анализа нуди еден пореален, посмирен и историски прецизен поглед на европската позиција кон Македонија – не заради уназадување на интегративните процеси, туку за подобро разбирање на причините поради кои одредени европски партнери реагираат. И токму затоа, како што вели Христова, „време е не за славопојки, туку за трпеливо, разумно и достоинствено објаснување на нашата позиција – аргументирано и без хистерија“.