13 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Ѓоргиевски, претседател на забранетиот културен клуб „Иван Михајлов“ од Битола, во интервју за утринската програма на Бугарската национална телевизија повторно ја потврди својата политичка и идеолошка позиција, оценувајќи ја судската пресуда против него не како казна, туку како признание.
„Ова не е пресуда, ова е како да добиете диплома дека сте Бугарин и ванчомихајловист. Тоа ние го прифаќаме со гордост овде во Македонија и никогаш нема да се откажеме од нашата борба“, изјави Ѓоргиевски пред новинарите, притоа додавајќи дека нивната борба продолжува со јасни и цврсто поставени цели.
„Нема да се откажеме од нашата борба, до нашите крајни цели. Тоа се впишувањето на Бугарите во Уставот, рамноправно со другите народи и нашиот пат кон ЕУ – заедно, рака за рака со Бугарија. Нема предавање, нема назад, ќе ја бараме правдата насекаде – и пред Судот за човекови права во Стразбур“, додаде тој.
Изјавата на Ѓоргиевски доаѓа во време на тензии околу статусот на бугарското малцинство во Северна Македонија, прашање што е особено чувствително во контекст на евроинтегративниот процес на државата. Забраната на клубот „Иван Михајлов“ и постапките против неговото раководство беа објаснети од страна на македонските институции како дел од напорите за спречување на говор на омраза и негација на историските факти, додека од бугарска страна постојано се упатуваат обвинувања за наводна дискриминација.
13 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Ѓоргиевски, претседател на забранетиот културен клуб „Иван Михајлов“ од Битола, во интервју за утринската програма на Бугарската национална телевизија повторно ја потврди својата политичка и идеолошка позиција, оценувајќи ја судската пресуда против него не како казна, туку како признание.
„Ова не е пресуда, ова е како да добиете диплома дека сте Бугарин и ванчомихајловист. Тоа ние го прифаќаме со гордост овде во Македонија и никогаш нема да се откажеме од нашата борба“, изјави Ѓоргиевски пред новинарите, притоа додавајќи дека нивната борба продолжува со јасни и цврсто поставени цели.
„Нема да се откажеме од нашата борба, до нашите крајни цели. Тоа се впишувањето на Бугарите во Уставот, рамноправно со другите народи и нашиот пат кон ЕУ – заедно, рака за рака со Бугарија. Нема предавање, нема назад, ќе ја бараме правдата насекаде – и пред Судот за човекови права во Стразбур“, додаде тој.
Изјавата на Ѓоргиевски доаѓа во време на тензии околу статусот на бугарското малцинство во Северна Македонија, прашање што е особено чувствително во контекст на евроинтегративниот процес на државата. Забраната на клубот „Иван Михајлов“ и постапките против неговото раководство беа објаснети од страна на македонските институции како дел од напорите за спречување на говор на омраза и негација на историските факти, додека од бугарска страна постојано се упатуваат обвинувања за наводна дискриминација.
13 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Ѓоргиевски, претседател на забранетиот културен клуб „Иван Михајлов“ од Битола, во интервју за утринската програма на Бугарската национална телевизија повторно ја потврди својата политичка и идеолошка позиција, оценувајќи ја судската пресуда против него не како казна, туку како признание.
„Ова не е пресуда, ова е како да добиете диплома дека сте Бугарин и ванчомихајловист. Тоа ние го прифаќаме со гордост овде во Македонија и никогаш нема да се откажеме од нашата борба“, изјави Ѓоргиевски пред новинарите, притоа додавајќи дека нивната борба продолжува со јасни и цврсто поставени цели.
„Нема да се откажеме од нашата борба, до нашите крајни цели. Тоа се впишувањето на Бугарите во Уставот, рамноправно со другите народи и нашиот пат кон ЕУ – заедно, рака за рака со Бугарија. Нема предавање, нема назад, ќе ја бараме правдата насекаде – и пред Судот за човекови права во Стразбур“, додаде тој.
Изјавата на Ѓоргиевски доаѓа во време на тензии околу статусот на бугарското малцинство во Северна Македонија, прашање што е особено чувствително во контекст на евроинтегративниот процес на државата. Забраната на клубот „Иван Михајлов“ и постапките против неговото раководство беа објаснети од страна на македонските институции како дел од напорите за спречување на говор на омраза и негација на историските факти, додека од бугарска страна постојано се упатуваат обвинувања за наводна дискриминација.