Македонските Улици Убиваат: Смртноста за 50% Поголема од ЕУ
Во последните три години, 457 човечки животи згаснале на македонските улици. Тоа не се само бројки – тоа се изгубени синови, ќерки, родители и пријатели. Секоја од тие трагедии е болка која се пренесува низ цели семејства, генерации и заедници.
Истовремено, над 86.000 казни се изречени за возење без возачка дозвола, што го отвора прашањето – дали законот е само на хартија? Или уште полошо – дали сме веќе навикнати на беззаконие?
Македонските патишта се 50 отсто посмртоносни од европскиот просек, што е јасен показател за системски проблем – од недоволна превенција, преку неказнивост, до целосно игнорирање на правилата.
Ситуацијата дополнително ескалираше вчера, кога татко и неговиот 15-годишен син физички нападнале полицаец, затоа што имал дрскост да ги запре – бидејќи малолетникот управувал возило. Наместо извинување и срам, следел напад. Наместо воспитување, сејачка на анархија.
Сè додека родителите не сносат одговорност за малолетниците кои возат, нема да има ред. Не е доволно да се казни само возачот. Вистинското прашање е – каде е одговорноста на оние што го дале клучот во рака?
Во јавноста сè погласно се предлагаат поригорозни мерки. Еден граѓанин со саркастичен, но искрен предлог вели:
“Да сум на власт – ќе им ги земам колите и ќе ги распределам по институции, наместо да купуваме службени. А целото семејство нека оди на општествено корисна работа – нека чистат улици, нека фарбаат клупи.”
Можеби звучи радикално, но поентата е јасна – редот не се воведува со молба, туку со одговорност и последици.
ШТО Е РЕШЕНИЕТО?
- Законска и морална одговорност за родителите;
- Привремена конфискација на возилата во прекршок;
- Задолжителна општествено корисна работа како дел од казната;
- Кампањи кои ќе допрат до емоцијата – со вистински сведоштва;
- Модерни технолошки решенија за надзор и санкции.
Ова не е само борба за ред во сообраќајот. Ова е борба за живот.
За човечност. За вредности. За иднина.