Љупчо Георгиевски по изречената пресуда: „Ме осудија заради совеста, но вистината не се суди“
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
По денешната пресуда од една година условна казна затвор со двегодишен испитен рок, Љупчо Георгиевски, претседател на културен клуб што се залага за зачувување на бугарското културно наследство во Македонија, излезе со остро и емотивно обраќање, во кое не го крие своето разочарување и внатрешна болка, но и гордоста што, како што вели, „ја брани својата совест“.
„Оваа пресуда нема правна тежина – таа има симболично значење. Таа е политичка порака, не упатена лично против мене, туку против бугарската самосвест во Македонија,“ изјави Георгиевски, веднаш по судењето.
Тој посочи дека чувствува длабока неправда, бидејќи обвинението не се темели на дело, туку, според него, на личен и национален идентитет. „Не сум повредил ничие достоинство. Единствено ’прегрешение‘ ми е тоа што јавно се изјаснувам како Бугарин и што се залагам за зачувување на историјата и културата поврзана со бугарското присуство во Македонија.“
Георгиевски во својата изјава покажа трогателна комбинација од достоинство и отпор. Иако вели дека не се споредува со хероите од ВМРО, тој ја прифаќа „одговорноста да го носи нивното наследство“.
„Ако моето име биде запишано дури и во сенката на нивната големина, јас тоа го прифаќам со смирение и одговорност,“ рече тој.
Пресудата, според него, нема да го замолчи: „Денес ме судат заради мојот збор. Но утре ќе жалат што не го слушнаа навреме.“
Со благодарност до сите кои го поддржуваат, Георгиевски порача дека ќе продолжи со својата мисија: „Достоинствено и непоколебливо. Да живее Македонија! Да живее Бугарија! Да пребуде бугарскиот дух!“
Изјавата на Георгиевски веќе предизвикува реакции и во земјата и во соседна Бугарија, каде што случајот се следи внимателно. Очекувањата се дека неговата пресуда и јавното говорење ќе останат тема на политички и општествени дебати во наредните денови.
Љупчо Георгиевски по изречената пресуда: „Ме осудија заради совеста, но вистината не се суди“
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
По денешната пресуда од една година условна казна затвор со двегодишен испитен рок, Љупчо Георгиевски, претседател на културен клуб што се залага за зачувување на бугарското културно наследство во Македонија, излезе со остро и емотивно обраќање, во кое не го крие своето разочарување и внатрешна болка, но и гордоста што, како што вели, „ја брани својата совест“.
„Оваа пресуда нема правна тежина – таа има симболично значење. Таа е политичка порака, не упатена лично против мене, туку против бугарската самосвест во Македонија,“ изјави Георгиевски, веднаш по судењето.
Тој посочи дека чувствува длабока неправда, бидејќи обвинението не се темели на дело, туку, според него, на личен и национален идентитет. „Не сум повредил ничие достоинство. Единствено ’прегрешение‘ ми е тоа што јавно се изјаснувам како Бугарин и што се залагам за зачувување на историјата и културата поврзана со бугарското присуство во Македонија.“
Георгиевски во својата изјава покажа трогателна комбинација од достоинство и отпор. Иако вели дека не се споредува со хероите од ВМРО, тој ја прифаќа „одговорноста да го носи нивното наследство“.
„Ако моето име биде запишано дури и во сенката на нивната големина, јас тоа го прифаќам со смирение и одговорност,“ рече тој.
Пресудата, според него, нема да го замолчи: „Денес ме судат заради мојот збор. Но утре ќе жалат што не го слушнаа навреме.“
Со благодарност до сите кои го поддржуваат, Георгиевски порача дека ќе продолжи со својата мисија: „Достоинствено и непоколебливо. Да живее Македонија! Да живее Бугарија! Да пребуде бугарскиот дух!“
Изјавата на Георгиевски веќе предизвикува реакции и во земјата и во соседна Бугарија, каде што случајот се следи внимателно. Очекувањата се дека неговата пресуда и јавното говорење ќе останат тема на политички и општествени дебати во наредните денови.
Љупчо Георгиевски по изречената пресуда: „Ме осудија заради совеста, но вистината не се суди“
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
По денешната пресуда од една година условна казна затвор со двегодишен испитен рок, Љупчо Георгиевски, претседател на културен клуб што се залага за зачувување на бугарското културно наследство во Македонија, излезе со остро и емотивно обраќање, во кое не го крие своето разочарување и внатрешна болка, но и гордоста што, како што вели, „ја брани својата совест“.
„Оваа пресуда нема правна тежина – таа има симболично значење. Таа е политичка порака, не упатена лично против мене, туку против бугарската самосвест во Македонија,“ изјави Георгиевски, веднаш по судењето.
Тој посочи дека чувствува длабока неправда, бидејќи обвинението не се темели на дело, туку, според него, на личен и национален идентитет. „Не сум повредил ничие достоинство. Единствено ’прегрешение‘ ми е тоа што јавно се изјаснувам како Бугарин и што се залагам за зачувување на историјата и културата поврзана со бугарското присуство во Македонија.“
Георгиевски во својата изјава покажа трогателна комбинација од достоинство и отпор. Иако вели дека не се споредува со хероите од ВМРО, тој ја прифаќа „одговорноста да го носи нивното наследство“.
„Ако моето име биде запишано дури и во сенката на нивната големина, јас тоа го прифаќам со смирение и одговорност,“ рече тој.
Пресудата, според него, нема да го замолчи: „Денес ме судат заради мојот збор. Но утре ќе жалат што не го слушнаа навреме.“
Со благодарност до сите кои го поддржуваат, Георгиевски порача дека ќе продолжи со својата мисија: „Достоинствено и непоколебливо. Да живее Македонија! Да живее Бугарија! Да пребуде бугарскиот дух!“
Изјавата на Георгиевски веќе предизвикува реакции и во земјата и во соседна Бугарија, каде што случајот се следи внимателно. Очекувањата се дека неговата пресуда и јавното говорење ќе останат тема на политички и општествени дебати во наредните денови.