20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Георгиевски од Битола, претседател на сега веќе забранетиот бугарски клуб „Иван Михајлов“, беше осуден на една година условна казна затвор поради, како што стои во обвинението, јавен цитат на Иван Михајлов – историска фигура поврзана со бугарското движење во Македонија.
Судењето, кое привлече внимание и во домашната и во бугарската јавност, особено во медиумите, се фокусираше на тоа што Георгиевски споделувал цитати од Михајлов на бугарски литературен јазик. Во обвинителниот акт, секоја точка започнува со формулацијата дека тој „на бугарски јазик го споделил тоа и тоа нешто“, што одбраната го оцени како проблематизирање на самото користење на бугарскиот јазик во јавен дискурс.
„Како бугарскиот јазик да е забранет во Република Северна Македонија“, изјави Георгиевски по изрекувањето на пресудата. Тој додаде дека чувствува дека не е осуден за дело, туку за својот идентитет и за јазикот на кој се изразува.
Клубот „Иван Михајлов“ беше забранет од надлежните органи поради наводно негирање на македонскиот идентитет и ширење говор на омраза, иако членови на клубот тврдат дека нивната активност била културна и насочена кон зачувување на бугарското малцинство во Македонија.
Овој случај повторно го отвори прашањето за слободата на изразување, јазичните права и односите помеѓу Северна Македонија и Бугарија – прашања кои и понатаму предизвикуваат политичка и општествена дебата во регионот.
20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Георгиевски од Битола, претседател на сега веќе забранетиот бугарски клуб „Иван Михајлов“, беше осуден на една година условна казна затвор поради, како што стои во обвинението, јавен цитат на Иван Михајлов – историска фигура поврзана со бугарското движење во Македонија.
Судењето, кое привлече внимание и во домашната и во бугарската јавност, особено во медиумите, се фокусираше на тоа што Георгиевски споделувал цитати од Михајлов на бугарски литературен јазик. Во обвинителниот акт, секоја точка започнува со формулацијата дека тој „на бугарски јазик го споделил тоа и тоа нешто“, што одбраната го оцени како проблематизирање на самото користење на бугарскиот јазик во јавен дискурс.
„Како бугарскиот јазик да е забранет во Република Северна Македонија“, изјави Георгиевски по изрекувањето на пресудата. Тој додаде дека чувствува дека не е осуден за дело, туку за својот идентитет и за јазикот на кој се изразува.
Клубот „Иван Михајлов“ беше забранет од надлежните органи поради наводно негирање на македонскиот идентитет и ширење говор на омраза, иако членови на клубот тврдат дека нивната активност била културна и насочена кон зачувување на бугарското малцинство во Македонија.
Овој случај повторно го отвори прашањето за слободата на изразување, јазичните права и односите помеѓу Северна Македонија и Бугарија – прашања кои и понатаму предизвикуваат политичка и општествена дебата во регионот.
20 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Љупчо Георгиевски од Битола, претседател на сега веќе забранетиот бугарски клуб „Иван Михајлов“, беше осуден на една година условна казна затвор поради, како што стои во обвинението, јавен цитат на Иван Михајлов – историска фигура поврзана со бугарското движење во Македонија.
Судењето, кое привлече внимание и во домашната и во бугарската јавност, особено во медиумите, се фокусираше на тоа што Георгиевски споделувал цитати од Михајлов на бугарски литературен јазик. Во обвинителниот акт, секоја точка започнува со формулацијата дека тој „на бугарски јазик го споделил тоа и тоа нешто“, што одбраната го оцени како проблематизирање на самото користење на бугарскиот јазик во јавен дискурс.
„Како бугарскиот јазик да е забранет во Република Северна Македонија“, изјави Георгиевски по изрекувањето на пресудата. Тој додаде дека чувствува дека не е осуден за дело, туку за својот идентитет и за јазикот на кој се изразува.
Клубот „Иван Михајлов“ беше забранет од надлежните органи поради наводно негирање на македонскиот идентитет и ширење говор на омраза, иако членови на клубот тврдат дека нивната активност била културна и насочена кон зачувување на бугарското малцинство во Македонија.
Овој случај повторно го отвори прашањето за слободата на изразување, јазичните права и односите помеѓу Северна Македонија и Бугарија – прашања кои и понатаму предизвикуваат политичка и општествена дебата во регионот.