Денеска се празнува Свети Митрофан, првиот патријарх Цариградски
17 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Митрофан е значајна фигура од раната христијанска историја, познат како првиот патријарх на Константинопол. Неговото духовно и семејно наследство има длабоки корени во христијанската вера и истрајноста на прогонуваните христијани во првите векови од нашата ера.
Неговиот татко, Дометиј, бил брат на римскиот цар Пров. Но, како ревносен христијанин, бил принуден да избега од Рим и да побара засолниште во Византија. Таму бил прифатен од византискиот епископ Тит, кој го посветил за презвитер. По смртта на Тит, Дометиј станал епископ на Византија, продолжувајќи го своето посветено служење на Црквата.
По упокоението на Дометиј, епископската должност ја наследил неговиот постар син Пров, а по неговата смрт, функцијата ја презел Митрофан. Неговата духовна мудрост и лична благост го привлекле вниманието на царот Константин Велики. Кога царот првпат го сретнал Митрофан, веднаш почувствувал силна наклонетост кон него, почитувајќи го како татко.
Во времето на Првиот Вселенски Собор во Никеја (325 година), Митрофан бил веќе старец на сто и седумнаесет години, премногу немоќен за активно учество во соборските дискусии. Наместо себе, тој го назначил епископот Александар како свој претставник. На самиот Собор, царот Константин предложил Митрофан да биде воздигнат во патријаршиски чин – и така, тој станал првиот патријарх на новиот црковен центар – Константинопол.
Во знак на почит, царот го поканил целиот Собор да го посети овој болен, но достоен архипастир. Кога царот го прашал кого го гледа како свој наследник, Митрофан го именувал Александар. Притоа, му се обратил на Александрискиот патријарх со зборовите: „О брате, пресветол наследник ќе оставиш ти!“, укажувајќи на архиѓаконот Атанасиј, кој подоцна ќе стане познатиот Атанасиј Велики – патријарх на Александрија и еден од најголемите богослови на Црквата.
Десет дена по ова духовно сведоштво и пророштво, Митрофан мирно се упокоил во Господ во 325 година, оставајќи зад себе светол пример на вера, истрајност и свето водство.
Денеска се празнува Свети Митрофан, првиот патријарх Цариградски
17 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Митрофан е значајна фигура од раната христијанска историја, познат како првиот патријарх на Константинопол. Неговото духовно и семејно наследство има длабоки корени во христијанската вера и истрајноста на прогонуваните христијани во првите векови од нашата ера.
Неговиот татко, Дометиј, бил брат на римскиот цар Пров. Но, како ревносен христијанин, бил принуден да избега од Рим и да побара засолниште во Византија. Таму бил прифатен од византискиот епископ Тит, кој го посветил за презвитер. По смртта на Тит, Дометиј станал епископ на Византија, продолжувајќи го своето посветено служење на Црквата.
По упокоението на Дометиј, епископската должност ја наследил неговиот постар син Пров, а по неговата смрт, функцијата ја презел Митрофан. Неговата духовна мудрост и лична благост го привлекле вниманието на царот Константин Велики. Кога царот првпат го сретнал Митрофан, веднаш почувствувал силна наклонетост кон него, почитувајќи го како татко.
Во времето на Првиот Вселенски Собор во Никеја (325 година), Митрофан бил веќе старец на сто и седумнаесет години, премногу немоќен за активно учество во соборските дискусии. Наместо себе, тој го назначил епископот Александар како свој претставник. На самиот Собор, царот Константин предложил Митрофан да биде воздигнат во патријаршиски чин – и така, тој станал првиот патријарх на новиот црковен центар – Константинопол.
Во знак на почит, царот го поканил целиот Собор да го посети овој болен, но достоен архипастир. Кога царот го прашал кого го гледа како свој наследник, Митрофан го именувал Александар. Притоа, му се обратил на Александрискиот патријарх со зборовите: „О брате, пресветол наследник ќе оставиш ти!“, укажувајќи на архиѓаконот Атанасиј, кој подоцна ќе стане познатиот Атанасиј Велики – патријарх на Александрија и еден од најголемите богослови на Црквата.
Десет дена по ова духовно сведоштво и пророштво, Митрофан мирно се упокоил во Господ во 325 година, оставајќи зад себе светол пример на вера, истрајност и свето водство.
Денеска се празнува Свети Митрофан, првиот патријарх Цариградски
17 јуни 2025
• од Станча Јаќимовски
Митрофан е значајна фигура од раната христијанска историја, познат како првиот патријарх на Константинопол. Неговото духовно и семејно наследство има длабоки корени во христијанската вера и истрајноста на прогонуваните христијани во првите векови од нашата ера.
Неговиот татко, Дометиј, бил брат на римскиот цар Пров. Но, како ревносен христијанин, бил принуден да избега од Рим и да побара засолниште во Византија. Таму бил прифатен од византискиот епископ Тит, кој го посветил за презвитер. По смртта на Тит, Дометиј станал епископ на Византија, продолжувајќи го своето посветено служење на Црквата.
По упокоението на Дометиј, епископската должност ја наследил неговиот постар син Пров, а по неговата смрт, функцијата ја презел Митрофан. Неговата духовна мудрост и лична благост го привлекле вниманието на царот Константин Велики. Кога царот првпат го сретнал Митрофан, веднаш почувствувал силна наклонетост кон него, почитувајќи го како татко.
Во времето на Првиот Вселенски Собор во Никеја (325 година), Митрофан бил веќе старец на сто и седумнаесет години, премногу немоќен за активно учество во соборските дискусии. Наместо себе, тој го назначил епископот Александар како свој претставник. На самиот Собор, царот Константин предложил Митрофан да биде воздигнат во патријаршиски чин – и така, тој станал првиот патријарх на новиот црковен центар – Константинопол.
Во знак на почит, царот го поканил целиот Собор да го посети овој болен, но достоен архипастир. Кога царот го прашал кого го гледа како свој наследник, Митрофан го именувал Александар. Притоа, му се обратил на Александрискиот патријарх со зборовите: „О брате, пресветол наследник ќе оставиш ти!“, укажувајќи на архиѓаконот Атанасиј, кој подоцна ќе стане познатиот Атанасиј Велики – патријарх на Александрија и еден од најголемите богослови на Црквата.
Десет дена по ова духовно сведоштво и пророштво, Митрофан мирно се упокоил во Господ во 325 година, оставајќи зад себе светол пример на вера, истрајност и свето водство.