20 јули 2025
• од Станча Јаќимовски
Во времето на христоборните цареви Диоклецијан и Максимијан, кога прогоните против христијаните беа особено сурови, во Анадолија живееја две побожни и благочестиви души, Доротеј и Евсевија. Иако богати, тие беа бездетни, но со постојана и смирена молитва испросија од Бога чедо – девојчето Недела. Таа уште од детството Му го посвети својот живот на Христа, одбегнувајќи ги детските игри и суетата на светот, живеејќи во воздржание, молитва и добрина.
Како што растеше, Недела стануваше сè поубава – не само по тело, туку и по душа. Многу просци сакаа да ја земат за жена, но таа сите ги одбиваше, со зборовите дека е веќе вереница на Господ Христос и дека сака да остане девствена, до самиот крај, заради Него.
Еден од одбиените, исполнет со гнев и завист, ја пријави Недела и нејзините родители како христијани на царот Диоклецијан. По наредба на царот, Доротеј и Евсевија беа измачувани и потоа протерани во градот Мелитина, каде и ги завршија своите животи, пострадувајќи за верата.
Света Недела беше пратена кај Максимијан на суд. Храбро и јасно ја исповеда својата вера во Христа, по што беше ставена на тешки маки: ја тепаа со воловски жили, ја гореа, ја фрлаа пред ѕверови – но ништо не можеше да ја поколеба. Одредена беше на нови мачења под раководство на војводите Иларион и Аполониј. Но и покрај најсвирепите измачувања, Недела остана непоколеблива. Додека лежеше ранета во темница, ѝ се јави самиот Господ Христос, ја исцели и ја укрепи со зборовите: „Недело, не плаши се од маките, Мојата благодат е со тебе.“
Божјата сила навистина ја чуваше – таа остана неповредена од огнот, ѕверовите не ја нападнаа, а морето не ја проголта. Сите што го гледаа ова чудо беа вчудовидени, а многумина незнабожци поверуваа во Христа. За жал, сите тие нови верници беа веднаш заклани од властите.
Во последниот обид да ја присили да се одрече, Аполониј ѝ се закани со смрт. Но Недела со мирен дух му одговори: „Ако ме фрлиш во оган – Тројцата младенци ми се пример; ако на ѕверови – ќе си спомнам на Даниил; ако во море – пророкот Јона ќе ми биде пред очи; а ако ме предадеш на меч – Чесниот Претеча ќе ми биде пред мене. За мене, живот е да умрам за Христа.“
Аполониј, поразен од нејзината вера, нареди да биде убиена со меч. Света Недела клекна, се помоли на Бога за сите што ќе го слават нејзиниот спомен, и уште пред мечот да ја допре, нејзината душа мирно се пресели кај Бога.
Таа чесно пострада за верата Христова и се упокои во 289 година во градот Никомидија. Нејзиниот пример остана засекогаш врежан во срцата на верните, како сведоштво за силата на верата, девственоста и љубовта кон Господ Исус Христос.
Света Недело, моли Го Бога за нас!
Костова: Народот тоне во сиромаштија, ВМРО-ДПМНЕ со очајни економски резултати