Кого лаже Томас Вајц? Македонскиот народ, бугарскиот народ или Европско општество?
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
Во светло на најновите случувања околу нацрт-извештајот за напредокот на Северна Македонија кон членство во Европската Унија, кој беше одложен поради сериозни и легитимни забелешки од бугарските европратеници, мораме искрено да се запрашаме: дали Томас Вајц ја злоупотребува довербата на јавноста?
Во интервју за македонската медиумска куќа „360 степени“, Вајц изјави дека нацрт-извештајот „веќе го содржи, постои јасно споменување на реалноста на независниот македонски идентитет и јазик“. Но тоа е директна невистина – бидејќи дури и сопствените амандмани на Вајц не содржат таква формулација. Во нив стои само: „во признавање на македонскиот идентитет и јазик“ – дипломатски и неутрален израз кој не содржи ниту збор за „независност“, ниту за „реалност“, а уште помалку за историска или културна „многувековност“.
Вајц: „Нацрт-резолуцијата не е за признавање на македонскиот идентитет, туку за пристапување кон ЕУ“
Токму овие извртувања на фактите беа искористени од премиерот Христијан Мицкоски, кој на домашна сцена го претстави извештајот како наводно официјално европско признавање на „многувековниот“ и „посебен“ македонски идентитет и јазик. Овие тврдења, кои не се содржани во ниеден официјален документ на ЕУ, ја подгреваат националистичката реторика и ја користат евроинтеграцијата како политичка алатка, наместо како платформа за приближување и компромис.
Дополнително, Томас Вајц не успеал навреме и соодветно да го ажурира својот регистар за лобирање во Европскиот парламент, каде што се евидентираат средби со претставници на влади и интересни групи. Според достапните информации, Вајц одржал десетици средби со претставници на македонската влада, кои не биле пријавени во согласност со правилата за транспарентност на ЕУ. Само по директно прашање од бугарскиот европратеник Ивајло Вълчев, овие средби биле накнадно пријавени – што отвора сомнежи за намерно прикривање на комуникацијата со официјални лица во Скопје.
А суштината е едноставна: бугарската страна не бара ништо повеќе од тоа што веќе беше договорено во 2022 година – европскиот компромис, усвоен и поддржан од Советот на Европа и од самата наша македонска влада. Нема никакви дополнителни барања, ниту нови „билатерални прашања“. Постои само еден услов: да се исполни она што е веќе прифатено.
Томас Вајц бара вклучување на Бугарите во Уставот на С. Македонија
Европската Унија се темели врз принципите на правна држава, транспарентност и почитување на различностите. Но токму тие принципи се доведени во прашање ако некои европратеници, под притисок или со личен интерес, водат двојна игра во јавноста – едно кажуваат во Скопје, друго во Софија, трето во Брисел.
Не може да има европска иднина ако се премолчуваат оправданите грижи на една земја-членка – во овој случај Бугарија – која има право да бара почитување на Договорот за добрососедство и на сите договорености од така наречениот “Француски предлог”. Интеграцијата не може да се гради на политичко лицемерие, туку само на искрен дијалог и заемно разбирање.
Бугарската страна не бара ништо што не е во согласност со европските вредности – само почитување на историската вистина, избегнување на говор на омраза и транспарентност во преговарачкиот процес. И во овој контекст, ЕУ мора да покаже дека секој глас, дури и на мала земја-членка, е важен.
На крајот, ако навистина сакаме европска Македонија, таа мора да биде искрена, отворена и подготвена да соработува. А Томас Вајц – како европратеник – мора да одлучи на чивата страна стои: на страната на европските вредности, или на страната на политичките манипулации.
Бидејќи не е прашање само кој ја лаже јавноста – туку и кој ја потценува самата Европска Унија.
Кого лаже Томас Вајц? Македонскиот народ, бугарскиот народ или Европско општество?
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
Во светло на најновите случувања околу нацрт-извештајот за напредокот на Северна Македонија кон членство во Европската Унија, кој беше одложен поради сериозни и легитимни забелешки од бугарските европратеници, мораме искрено да се запрашаме: дали Томас Вајц ја злоупотребува довербата на јавноста?
Во интервју за македонската медиумска куќа „360 степени“, Вајц изјави дека нацрт-извештајот „веќе го содржи, постои јасно споменување на реалноста на независниот македонски идентитет и јазик“. Но тоа е директна невистина – бидејќи дури и сопствените амандмани на Вајц не содржат таква формулација. Во нив стои само: „во признавање на македонскиот идентитет и јазик“ – дипломатски и неутрален израз кој не содржи ниту збор за „независност“, ниту за „реалност“, а уште помалку за историска или културна „многувековност“.
Вајц: „Нацрт-резолуцијата не е за признавање на македонскиот идентитет, туку за пристапување кон ЕУ“
Токму овие извртувања на фактите беа искористени од премиерот Христијан Мицкоски, кој на домашна сцена го претстави извештајот како наводно официјално европско признавање на „многувековниот“ и „посебен“ македонски идентитет и јазик. Овие тврдења, кои не се содржани во ниеден официјален документ на ЕУ, ја подгреваат националистичката реторика и ја користат евроинтеграцијата како политичка алатка, наместо како платформа за приближување и компромис.
Дополнително, Томас Вајц не успеал навреме и соодветно да го ажурира својот регистар за лобирање во Европскиот парламент, каде што се евидентираат средби со претставници на влади и интересни групи. Според достапните информации, Вајц одржал десетици средби со претставници на македонската влада, кои не биле пријавени во согласност со правилата за транспарентност на ЕУ. Само по директно прашање од бугарскиот европратеник Ивајло Вълчев, овие средби биле накнадно пријавени – што отвора сомнежи за намерно прикривање на комуникацијата со официјални лица во Скопје.
А суштината е едноставна: бугарската страна не бара ништо повеќе од тоа што веќе беше договорено во 2022 година – европскиот компромис, усвоен и поддржан од Советот на Европа и од самата наша македонска влада. Нема никакви дополнителни барања, ниту нови „билатерални прашања“. Постои само еден услов: да се исполни она што е веќе прифатено.
Томас Вајц бара вклучување на Бугарите во Уставот на С. Македонија
Европската Унија се темели врз принципите на правна држава, транспарентност и почитување на различностите. Но токму тие принципи се доведени во прашање ако некои европратеници, под притисок или со личен интерес, водат двојна игра во јавноста – едно кажуваат во Скопје, друго во Софија, трето во Брисел.
Не може да има европска иднина ако се премолчуваат оправданите грижи на една земја-членка – во овој случај Бугарија – која има право да бара почитување на Договорот за добрососедство и на сите договорености од така наречениот “Француски предлог”. Интеграцијата не може да се гради на политичко лицемерие, туку само на искрен дијалог и заемно разбирање.
Бугарската страна не бара ништо што не е во согласност со европските вредности – само почитување на историската вистина, избегнување на говор на омраза и транспарентност во преговарачкиот процес. И во овој контекст, ЕУ мора да покаже дека секој глас, дури и на мала земја-членка, е важен.
На крајот, ако навистина сакаме европска Македонија, таа мора да биде искрена, отворена и подготвена да соработува. А Томас Вајц – како европратеник – мора да одлучи на чивата страна стои: на страната на европските вредности, или на страната на политичките манипулации.
Бидејќи не е прашање само кој ја лаже јавноста – туку и кој ја потценува самата Европска Унија.
Кого лаже Томас Вајц? Македонскиот народ, бугарскиот народ или Европско општество?
12 јуни 2025
• од Тодор Вангелов
Во светло на најновите случувања околу нацрт-извештајот за напредокот на Северна Македонија кон членство во Европската Унија, кој беше одложен поради сериозни и легитимни забелешки од бугарските европратеници, мораме искрено да се запрашаме: дали Томас Вајц ја злоупотребува довербата на јавноста?
Во интервју за македонската медиумска куќа „360 степени“, Вајц изјави дека нацрт-извештајот „веќе го содржи, постои јасно споменување на реалноста на независниот македонски идентитет и јазик“. Но тоа е директна невистина – бидејќи дури и сопствените амандмани на Вајц не содржат таква формулација. Во нив стои само: „во признавање на македонскиот идентитет и јазик“ – дипломатски и неутрален израз кој не содржи ниту збор за „независност“, ниту за „реалност“, а уште помалку за историска или културна „многувековност“.
Вајц: „Нацрт-резолуцијата не е за признавање на македонскиот идентитет, туку за пристапување кон ЕУ“
Токму овие извртувања на фактите беа искористени од премиерот Христијан Мицкоски, кој на домашна сцена го претстави извештајот како наводно официјално европско признавање на „многувековниот“ и „посебен“ македонски идентитет и јазик. Овие тврдења, кои не се содржани во ниеден официјален документ на ЕУ, ја подгреваат националистичката реторика и ја користат евроинтеграцијата како политичка алатка, наместо како платформа за приближување и компромис.
Дополнително, Томас Вајц не успеал навреме и соодветно да го ажурира својот регистар за лобирање во Европскиот парламент, каде што се евидентираат средби со претставници на влади и интересни групи. Според достапните информации, Вајц одржал десетици средби со претставници на македонската влада, кои не биле пријавени во согласност со правилата за транспарентност на ЕУ. Само по директно прашање од бугарскиот европратеник Ивајло Вълчев, овие средби биле накнадно пријавени – што отвора сомнежи за намерно прикривање на комуникацијата со официјални лица во Скопје.
А суштината е едноставна: бугарската страна не бара ништо повеќе од тоа што веќе беше договорено во 2022 година – европскиот компромис, усвоен и поддржан од Советот на Европа и од самата наша македонска влада. Нема никакви дополнителни барања, ниту нови „билатерални прашања“. Постои само еден услов: да се исполни она што е веќе прифатено.
Томас Вајц бара вклучување на Бугарите во Уставот на С. Македонија
Европската Унија се темели врз принципите на правна држава, транспарентност и почитување на различностите. Но токму тие принципи се доведени во прашање ако некои европратеници, под притисок или со личен интерес, водат двојна игра во јавноста – едно кажуваат во Скопје, друго во Софија, трето во Брисел.
Не може да има европска иднина ако се премолчуваат оправданите грижи на една земја-членка – во овој случај Бугарија – која има право да бара почитување на Договорот за добрососедство и на сите договорености од така наречениот “Француски предлог”. Интеграцијата не може да се гради на политичко лицемерие, туку само на искрен дијалог и заемно разбирање.
Бугарската страна не бара ништо што не е во согласност со европските вредности – само почитување на историската вистина, избегнување на говор на омраза и транспарентност во преговарачкиот процес. И во овој контекст, ЕУ мора да покаже дека секој глас, дури и на мала земја-членка, е важен.
На крајот, ако навистина сакаме европска Македонија, таа мора да биде искрена, отворена и подготвена да соработува. А Томас Вајц – како европратеник – мора да одлучи на чивата страна стои: на страната на европските вредности, или на страната на политичките манипулации.
Бидејќи не е прашање само кој ја лаже јавноста – туку и кој ја потценува самата Европска Унија.